Αρχή.
Θα δεις.
Ε περίμενε ντε.
Κάνε λίγο υπομονή μόνο.
Είναι κάτι σα παιχνίδι νομίζω.
Γράφω μία λέξη παραπάνω κάθε φορά.
Η προηγούμενη σειρά έχει μία λέξη λιγότερη.
Μπορείς να το τσεκάρεις αν δε με πιστεύεις.
Δε νομίζω να καταλάβεις και τίποτα, μόνο θα κουραστείς.
Σα τον σοφό γέροντα που έλεγε συνέχεια τα ίδια πράματα.
Μερικές φορές τελικά είναι κουραστικό ακόμη και για μένα τον ίδιο.
Σταματάω εδώ λοιπόν και να πάει να γαμηθεί κάθε κανόνας που με θέλει να γράφω μία λέξη παραπάνω σε κάθε νέα σειρά, σε σχέση με τη προηγούμενη. Ε και τώρα που δεν ακολούθησα τον ηλίθιο "κανόνα" μήπως έγινε κάτι? Ή μήπως αν τον ακολουθούσα θα γινόνταν καλύτερος ο κόσμος...
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν αναρίθμητα ιστορικά παραδείγματα. Και ναι, τελικά ισχύει. Οι Έλληνες είναι βλάκες. Με μία αδικαιολόγητη βεβαιότητα που με διακατέχει -η αλήθεια είναι- αυτό θα γίνεται και στο μέλλον. Είναι στο ντι εν εη τους* μάλλον. Και δεν εννοώ πως ο δολοφόνος γεννάει παιδί δολοφόνο. Όχι, μη κλάψεις. Τουλάχιστον στο ξεκαθάρισα αυτό. Ο άνθρωπος δημιούργησε νέους και μεγαλύτερους κινδύνους. Δε μιλάω ούτε για τεχνητές αρρώστιες, ούτε για μόδες, ούτε για ακραία πολιτικά κινήματα μπλα μπλα μπλα δε θα το βρεις ρε μαλάκα. Σόρρυ. Το παίρνω πίσω. Όπως και να έχει δε θα το έβρισκες. Όταν πληκτρολογώ ότι ο άνθρωπος δημιούργησε νέους και μεγαλύτερους κινδύνους, αναφέρομαι στη δημιουργία "ελεύθερης βούλησης- φυσικής ανάγκης κτλ κτλ" που προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι έχουμε και πως είναι καλό να διαγράψουμε έτσι απλά κάθε πνευματική εξέλιξη και κοινωνική οργάνωση και να πάμε στο βουνό. ΟΧΙ! Αυτό θα μπορούσε να είναι κάποιου άλλου βλάκα το σχέδιο. Εμείς απλά έχουμε πατήσει -με κάθε πιθανή έννοια της λέξης αυτής- πάνω σε κάθε εξέλιξη και αφού βιάσαμε το κάθετι που δε μας ανήκει, τώρα το πουλάμε σα καινούργιο. Είναι κρίμα? Μπορεί. Είναι δύναμη και ταυτόχρονα αδυναμία, ποζεριά και βλακεία, βία και αλληλεγγύη, μπόλεκ και λόλεκ.
Θα δεις.
Ε περίμενε ντε.
Κάνε λίγο υπομονή μόνο.
Είναι κάτι σα παιχνίδι νομίζω.
Γράφω μία λέξη παραπάνω κάθε φορά.
Η προηγούμενη σειρά έχει μία λέξη λιγότερη.
Μπορείς να το τσεκάρεις αν δε με πιστεύεις.
Δε νομίζω να καταλάβεις και τίποτα, μόνο θα κουραστείς.
Σα τον σοφό γέροντα που έλεγε συνέχεια τα ίδια πράματα.
Μερικές φορές τελικά είναι κουραστικό ακόμη και για μένα τον ίδιο.
Σταματάω εδώ λοιπόν και να πάει να γαμηθεί κάθε κανόνας που με θέλει να γράφω μία λέξη παραπάνω σε κάθε νέα σειρά, σε σχέση με τη προηγούμενη. Ε και τώρα που δεν ακολούθησα τον ηλίθιο "κανόνα" μήπως έγινε κάτι? Ή μήπως αν τον ακολουθούσα θα γινόνταν καλύτερος ο κόσμος...
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν αναρίθμητα ιστορικά παραδείγματα. Και ναι, τελικά ισχύει. Οι Έλληνες είναι βλάκες. Με μία αδικαιολόγητη βεβαιότητα που με διακατέχει -η αλήθεια είναι- αυτό θα γίνεται και στο μέλλον. Είναι στο ντι εν εη τους* μάλλον. Και δεν εννοώ πως ο δολοφόνος γεννάει παιδί δολοφόνο. Όχι, μη κλάψεις. Τουλάχιστον στο ξεκαθάρισα αυτό. Ο άνθρωπος δημιούργησε νέους και μεγαλύτερους κινδύνους. Δε μιλάω ούτε για τεχνητές αρρώστιες, ούτε για μόδες, ούτε για ακραία πολιτικά κινήματα μπλα μπλα μπλα δε θα το βρεις ρε μαλάκα. Σόρρυ. Το παίρνω πίσω. Όπως και να έχει δε θα το έβρισκες. Όταν πληκτρολογώ ότι ο άνθρωπος δημιούργησε νέους και μεγαλύτερους κινδύνους, αναφέρομαι στη δημιουργία "ελεύθερης βούλησης- φυσικής ανάγκης κτλ κτλ" που προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι έχουμε και πως είναι καλό να διαγράψουμε έτσι απλά κάθε πνευματική εξέλιξη και κοινωνική οργάνωση και να πάμε στο βουνό. ΟΧΙ! Αυτό θα μπορούσε να είναι κάποιου άλλου βλάκα το σχέδιο. Εμείς απλά έχουμε πατήσει -με κάθε πιθανή έννοια της λέξης αυτής- πάνω σε κάθε εξέλιξη και αφού βιάσαμε το κάθετι που δε μας ανήκει, τώρα το πουλάμε σα καινούργιο. Είναι κρίμα? Μπορεί. Είναι δύναμη και ταυτόχρονα αδυναμία, ποζεριά και βλακεία, βία και αλληλεγγύη, μπόλεκ και λόλεκ.
Αν σκανδαλίζεται πάντως και σένα η συνείδηση σου να ξες ότι τα ζιζάνια ποικίλουν από περιοχή σε περιοχή και καλό θα είναι να πας σε κανά γιατρό να δει τι παίζει. Τα μικρά ζιζάνια θα μπορούσε ο καθένας να τα παραβλέψει, αλλά αν μιλάμε για πολυετή τότε ίσως το πρόβλημα να είναι μεγάλο και η αντίδραση σου αναγκαία. Ίσως να μη βγάζει και τρελό ζουμί η όλη φάση αλλά αν το παλέψεις όλο και κάτι θα βγει.
Σίγουρα υπάρχουν οι κατάλληλες λέξεις στη σωστή σειρά που να αποδίδουν απόλυτα αυτό που νομίζεις ότι νιώθεις. Στα όρια της γλώσσας σου πάντα. Για αυτό να αγαπάς ανθρώπους όπως ο Μπρεχτ, ο οποίος γαμούσε ανάποδα τα ναζιστικά κείμενα και έπερνε την ουσία αυτών καθαυτών. Αποδιάρθρωνε ίσως να ήταν καταλληλότερη λέξη αντί του "γαμούσε ανάποδα", αλλά δε φταίω εγώ αν όντως τα γαμούσε ανάποδα. Μεγάλος καργιόλης ε. Με την καλή έννοια.
Τρελό ριστέπκτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου