Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά

Απίστευτος τυπάς.
Αν υπήρξε.
Ούτε ο ίδιος ξέρει.
Ήταν τόσο δυνατό αυτό που του πασάρανε που απλά χαώθηκε.
Πνιγόταν και νόμιζε πως περπατά στο νερό.
Είχε πλάσει με το μυαλό του μαθητές και το έπαιζε δάσκαλος.
Έπινε νερό για κρασί.
Νόμιζε πως συνέχεια κάποιοι τον πολεμάνε.
Έλεγε ιστορίες με πρόβατα. Ή και τις ζούσε.
Όταν έβρισκε κάποιον να κοιμάται, τον ξυπνούσε και νόμιζε πως τον επανέφερε στη ζωή.
Σκεφτόταν διάφορα και νόμιζε πως μιλάει με το θεό.
Έχοντας τρελό οιδιπόδειο, σκαρφιζόταν καταστάσεις με κρίνους για να παρηγοριέται.
Νόμιζε πως πέθανε και κλείστηκε τρεις μέρες σε μια σκοτεινή δροσερή σπηλιά επειδή σκάλωσε με τον ήλιο και την ανυπόφορη ζέστη που επικρατούσε.
Βγήκε έξω και νόμιζε πως αναστήθηκε.

Θωμά αγόρι μου, δε χρειαζόταν να δεις τα χέρια του για να πειστείς πως ήταν τρύπιος.