Το καζάνι δε βράζει πια
πέταξαν μέσα πολλά και διάφορα για να σταματήσουν τη βράση
πλέον πετάνε λιγότερα, πιο μεθοδευμένα, πιο δραστικά
τα απαραίτητα δηλαδή για να συντηρείται σταθερά στο στάδιο αυτό.
Μερικές φορές ξεχειλίζει βέβαια
και τότε είναι που μπορείς να παρατηρήσεις ποικίλες αντιδράσεις.
Θα δεις κάποιους να τρέχουν να μαζέψουν κάθε τι που απορρέει από αυτό
άλλους να πονάνε και να καθορίζουν τις δράσεις τους βάσει αυτού
άλλοι να ξεκινάνε την "τίμια δουλειά τους για το καλό όλων"
και υπάρχουν και αυτοί που για διάφορους λόγους
είτε περιορίζονται για να μη λερωθούν
είτε βουτάνε μέσα.
Ανυπομονώ για τη στιγμή που το καζάνι
λόγω μακροχρόνιας κακής και συνεχής χρήσης
θα καταρρεύσει.
Το σβήσιμο της φωτιάς
που τόσο καιρό το βασανίζει
θα είναι λυτρωτικό.
Η νίκη της ήττας στο πιο μπάσταρδο και στημένο παιχνίδι.
Οι ρόλοι δε θα έχουν σημασία ύπαρξης πια
αφού τόσο ο πόνος όσο και τα συμφέροντα
θα μηδενιστούν.
Τότε λοιπόν
-σίγουρα τότε-
θα δούμε όλους αυτούς που κάθονται σε μια γωνίτσα
ντυμένοι με ψεύτικα χαμόγελα και δάκρυα
χειροκροτώντας ειρωνικά
αναπνέοντας εις βάρος όλων
να εξαϋλώνονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου