Ο χρόνος μας γαμάει όλους. Τα ανθρώπινα κατασκευάσματα -ρολόγια, ημερολόγια, πίπες- απλώς συντονίζουν τις βιολογικές μας ανάγκες προς μία κοινή κατεύθυνση. Λειτουργούν όπως ο χάρτης και η πυξίδα για έναν ναυτικό. Η μαλακία είναι πως οποιαδήποτε απόκλιση από αυτή τη κατεύθυνση -ακούσια ή εκούσια- ζει μέσα σε μία φούσκα έτοιμη να σκάσει. Η φύση του χρόνου είναι τέτοια άλλωστε ώστε να εξουσιάζει τα πάντα και ΄συ να παραμένεις απλά σκλάβος του. Γι΄ αυτό και δεν υπάρχει ουσιαστική αντίδραση με ικανοποιητική διάρκεια. Χαχ, πάλι χρόνος.
Καλά ναι, σίγουρα θα πιάσεις στεριά μια μέρα και θα σου 'χει λείψει τόσο που θα γίνεις ένα με αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου